УЛУ́С, -а, м.
-ая, -ое.
прил. к улус.
Улусный сход.
УЛУ́СНЫЙ, улусная, улусное. прил. к улус.
I
прил.1.
соотн. с сущ. улус I, связанный с ним
2.
Свойственный улусу [улус I], характерный для него.
II
прил.1.
соотн. с сущ. улус II, связанный с ним
2.
Свойственный улусу [улус II], характерный для него.
III
прил.1.
соотн. с сущ. улус III, связанный с ним
2.
Свойственный улусу [улус III], характерный для него.