КАРДАМО́Н, -а, м. Тропическое растение сем. имбирных, а также семена его, употр. как пряность.
-ая, -ое.
прил. к кардамон.
Кардамонный запах.
||
Приготовленный с кардамоном.
Кардамонная водка.
КАРДАМО́ННЫЙ, кардамонная, кардамонное. прил. к кардамон. Кардамонный запах.
|| Приготовленный с кардамоном. Кардамонная водка.
прил.
1.
соотн. с сущ. кардамон, связанный с ним
2.
Свойственный кардамону, характерный для него.
3.
Настоянный на кардамоне [кардамон 2.].
cardamom