БРИГАДИ́Р, -а, м.
1)
-и, ж. прост.
1.
женск. к бригадир 1.
2. Жена бригадира1.
2)
-и,
ж. разг. устар. Жена бригадира2.
БРИГАДИ́РША, бригадирши, жен. (ист.). Жена бригадира (во 2 знач.).
I
ж. разг.жен. к сущ. бригадир I
II
ж.Жена бригадира [бригадир II].
БРИГАДИ́РША -и; ж. Разг.
1. к Бригади́р (1 зн.).
2. Жена бригадира.